Dag 14: Maichau 16 maart

Xin chào!

Fris en fruitig weer uit de veren, om 7.30 staat de volgende transfer op ons te wachten. We laten het drukke Hanoi voor wat het is en vertrekken naar het platteland. In Mai Chau staat een prima lodge op ons te wachten, naast volpension worden hier ook allerlei uitstapjes geregeld.

We starten met een lunch, poeh die tafel wordt even volgepropt met een 4-gangenmenu. Lekker gesmikkeld (maar natuurlijk was het veel te veel) en om 3 uur staat onze gids met mountainbikes op ons te wachten. Verplicht helmpie op die om de rimram scheef ging zitten, we zien er de lol wel van in.

De vallei start meteen achter ons waar volop gewerkt wordt in de rijstvelden door zo'n 9 verschillende etnische minderheden, waaronder veel Thai en dan vooral de vrouwen. We kunnen jullie nu al adviseren om eventuele Lassi-aandelen snel te verkopen, tis hier zo ontzettend droog dat de oogst zeker minder zal zijn.

Op het fietsie trappen we rustig verder naar de mais, aubergines en sperzies en zien onderweg nog volop visvijvers. Zo af en toe gaan we een wankel bruggetje over, de houtworm doet op sommige plekken zeer goed zijn best. Kwestie van tactisch kiezen waar je je banden neerzet, maar ook dat hebben we onder de knie.

Vreedzame dorpjes volgen waar de ukkepukken met een big smile naar ons zwaaien. Je merkt dat ze hier niet zoveel toeristen gewend zijn, we genieten volop.

Daarna gaan we op de thee bij 3 omaatjes die in een huis op palen wonen, we begroeten ze ondertussen ook in het Vietnamees. Beneden is voor het vee en opslag, boven is een verdieping gemaakt van bamboe. Vroeger leefden hier tijgers en wilde zwijnen en beren, vandaar de huizen op palen.

Wat een lol hebben ze samen. Heel vriendelijk zijn ze, het moedertje woont er samen met neef en schoondochter ofzo..... Ze vertelde honderduit, waar wij dus niets van begrepen, haha. Ondertussen vloeide de groene T rijkelijk, we gingen vanzelf wat langzamer drinken voordat er wéér bijgevuld werd. De gids zei dat ze 81 was, ongelofelijk lenig om nog zo op een kussentje te zitten.

Koud en nat in de winter in zo'n houten woning vol gaten. Haar man en zoon waren al 10 jaar dood. Iedere dag wat rijst met groenten, heel soms een beetje vlees. Het is geen vetpot. Niets voor ons!

Ze was erg blij met een fooitje, en een grote tandeloze lach en gekwetter was ons deel. We lieten de gemaakte foto's zien, waarop de 3 omaatjes schaterden van het lachen, vonden ze geweldig!

Toen kwam er nog iemand binnen, een mannelijke kennis. We moesten maar eens gaan zei Loi onze gids meteen. We hadden al in de gaten, de persoon in kwestie was lollig genoeg: had behoorlijk aan de rijstwijn gezeten.

Verder maar weer door dit mooie groene gebied. Houten kont kregen we van de fiets, euh van het zadel welteverstaan. Op weg naar huis kwamen we nog langs een familie die eetstokjes maakten van bamboe. Doordat het zo droog is momenteel hoeven ze niet op de rijstvelden te werken maar doen ze dit dus om geld te verdienen. Veel dieren onderweg, kippies met kroost, honden, buffels, vogels...... En die honden hier hebben de mooiste koppies ook, Ingrid had er al wel 10 ontvlooid mee willen nemen.

Ons hotel is ook zo vriendelijk geweest om voor ons rijstwijn klaar te zetten op de kamer. De avond valt en ondertussen genieten we heerlijk op ons balkon, proost! Rest ons niets meer om een welverdiende douche te nemen en te gaan genieten van ons diner.

Morgen gaan we hoog de bergen in voor een trekking naar de H'Mong mensen in hun dorpjes, we laten ons weer verrassen.

Ngày!

Dag 13: Hanoi 15 maart

Het is bijna niet te geloven, maar de toeteraars waren er vannacht niet en we hebben heerlijk rustig geslapen.

Het is niet te geloven hoeveel er hier getoeterd wordt, en waarom eigenlijk vragen we ons af.

Lekker wat uitgeslapen en genoten van een heerlijk ontbijtje op een dakterrassie, alles werd geserveerd met een glimlach. Het zag er al wat bewolkt uit en inderdaad, toen we buiten kwamen...voelde aan als Hollandse temperaturen, lekker fris! Het had geregent, en het bleef ook de hele dag wat miezeren. Wel lekker hoor na al die hitte van de afgelopen tijd. Als het maar niet te lang duurt.

Aan de wandel langs het Hoan Kiem meer, tempeltje hier, pagode daar, keizertje zus en een oud gebouwtje zo, de Toren van de Vredige Wind........nou die ken ik al langer! Die vredige wind bedoel ik dan!

Die tempel stond midden in het meer, overblijfsel van de Rode Rivier, daar zwemmen nog 3 reuzeschilpadden rond van ongeveer 250 kg per stuk. Daar kun je lekker veel soep van trekken! 1 tje doet het niet meer, die staat er verguld bij achter een raampje, je droelerig aan te gluren!

Op weg naar het Vrouwenmuseum. Uurtje rondblieken, wel aardig! Aan de overkant een bakkerij Madame Huong met heerlijke taartjes, broodjes en lekkernijen, prima lunchplek.

Tijd uitzitten, want het "Hanoi Hilton" zoals de Amerikanen gekscherend zeiden, ging pas s'middags open. De Hao Li gevangenis.

Door de Franssen gebouwd in 18nog wat, gebruikt voor opsluiting en marteling van rebellen De Vietminh, daarna vrouwengevangenis en later nog voor opsluiting Amerikaanse POW's.

Guillotines, kerkers en ontsnappingen, het complete pakket werd aangeboden! Altijd leuk om te zien.

Was wel weer mooi geweest, afsluiting van de dag in onze plaatselijke stamkroeg op het té kleine plastic krukje, heerlijk naar de toeristen loeren (én becommentariëren) die voorbij komen.

Op weg naar huis zien we steeds meer kleine eettentjes die we zeker nog gaan uitproberen. Het worden er steeds meer!! Als het er druk is én er ook toeristen eten dan is er niks aan de hand. Maar niet vanavond, die is voor een pizza in een hippe tent waar ze zelf kaas maken en ook roken. Tja, je moet wat.

Thuis even de reistassen uitmesten en herindelen, we gaan morgenvroeg een paar dagen het binnenland in en laten hier wat achter in de opslag.

Dat wordt weer een avontuur.

Dag lieve kijkbuiskinderen. En nu maar knus naar jullie warme nestjes, en....denk erom: oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker!

Dag 12: Hanoi 14 maart

Ging soepeltjes vanochtend! Opstaan-douchen-koffer inpakken-ontbijten-uitchechen-taxi-vliegveld-inchecken en vliegen maar. Kregen plaatsen bij nooduitgang, was maar een uurtje maar toch leuk zo'n mazzeltje.

Op naar Hanoi, minder warm met 25 gr, maar wel chaos en geluid alom aanwezig. In optima forma!

Taxi-Sjaak stond fijn met bordje omhoog voor ons en 3 kwartier later midden in het oude centrum bij ons hotelletje in the Old Quarter. Met alle egards ontvangen, zoals dat hoort, zoals we mogen verwachten en zoals we het graag hebben.

We gaan meteen de stad in......honger!!! Vlakbij adresje waar Anthony Bourdain de lekkerste Pho heeft gegeten EVER! Soepie dus..... We vinden het, maar twijfelen, is dit het? Een Amerikaans stel komt er net uit en zegt dat het heerlijk was, dus wij naar binnen, zag er niet uit, we plakten aan ons tafeltje vast! Menu was 2 gerechten, Pho (fonetisch: fa) met beef en noodles, of brood , of vis met noodles of brood. Lime, garlic, chili als garnering toe te voegen........heerlijk!

Daarna flinke wandeling, diverse malen lastig gevallen door schoenpoetsers. Voor je het in de gaten heb zitten ze je zolen te verlijmen omdat ze wat zien. Not with me! We zijn er op getraind inmiddels, mensen die je willen helpen, niet hiero, tenzij je betaalt!

Grote supermarkt gevonden, maar onze queste naar een rijst-vel-natmaakapparaat is onvruchtbaar gebleken. Zelfs de receptioniste hier wist niet waar dit te verkrijgen is. We gaan echter niet terug naar huis zonder!!!

Ff uitpuffen op een oud pleintje met originele cafeetjes. Op de typische mini stoeltjes drinken we een pilsie. Ook al is het stukken koeler hier, het is toch wel warm en even zitten met een drankje is heerlijk. Op de terugweg bekijken we meerdere eettentjes. Echt iedereen zit hier langs de weg te koken op provisorische kooktoestellen op kolen. Knap hoor. Tis geweldig al die mini bbq-tjes, op kolen, stellages met föhns erop voor de zuurstof. Mooi hoor! Mijn hart slaat niet over, maar wel extra hard....Tis mooi geweest, lekker naar huis en opfrissen. Met goede wifiverbinding ook nog even facetimen met Brigitte en mam, fijn om elkaar even te zien en te horen! Alles gaat goed aan beide kanten, en in NL wordt volop genoten van het lekkere lenteweer.

Honger! We vinden een tentje waar we eerder voorbij liepen, allerlei heerlijkheden en een drankje temidden van de locals. Het was een soort snackbar, snel bestellen, eten en wegwezen. Iets wat ons wel aanspreekt! Lekker hoor, loempiatjes, gebakken dingetjes met vlees en krab enzo, veel verse sla, kruiden en heerlijke sausjes. Zie foto's zou ik zeggen.

Nu lekker op bed, het is rumoerig hier in de stad, straks lekker de oordoppen in en knorren maar!

Morgen weer veel te zien en te beleven. Laterrrrrrrrzzzz

Dag 11: Hué 13 maart

Heerlijke dag achter de rug .. Deze plek heeft veel historie en ook dat kunnen wij wel waarderen. Alles ligt best een eind uit elkaar met volop keuze qua vervoer om er te komen. De fiets viel al snel af door de vele km's en temperatuurtje van een dikke 32+. We waren het er snel over eens, het zou een scooter worden wat hier prima te doen is. De eigenaar vroeg toch nog even voor de zekerheid of we ervaring hadden. Allebei een vies helmpie op wat nada bescherming zou bieden als het ertoe doet. De vietnamese rijstijl heeft geen verrassingen meer voor ons, en gladjes bewegen wij ons door de chaos.

Even aftanken bij de plaatselijke Tango en we kunnen op pad. De route is vrij eenvoudig maar toch staan we weleens te twijfelen. Ingrid gaat bij een van de vele winkeltjes eens haar best doen om de weg te vragen, met handen en voeten, en ook met wat spraak in verschillende talen, lukt dat. Vriendelijke menskes!

Eerste stop bij Khai Dinh Tombe, een mausoleum voor een van de vele keizers. Een van de laatst gebouwde plekken met allerlei pagodes en Mandarijnen leger ervoor.

We vergaan ondertussen van de hitte! En gaan uit nood maar binnen een film kijken in het Vietnamees over de keizerlijke dynastie......en 2 ventilatoren in ons gezicht!

Pfff ff bijkomen, snel weer op de scooter en door maar weer.

Via allerlei paadjes, kwamen we door kleine dorpjes, maar iedereen hielp vriendelijk ons naar de Tu Duc graven te wijzen. Daar aangekomen werden we nog afgezet voor een koud drankje. Ipv 25.000 Dong vroeg hij 30.000..... Behoorlijk verschil, maar omgerekend 20 eurocent. We hebben het er maar bij gelaten! Haha

Ook hier fijne film bekeken op de meest strategische plek met wappers voor ons. Groot complex en je waant je even terug in de tijd.

De scooter weer op voor heerlijke verkoeling, op naar de oude Tijgerarena. Hier gebeurde het allemaal voor enig vermaak in die tijd. We pakken ook nog even een tempel mee waar de dieren na de vechtpartij weer op krachten konden komen. Ook is het de plek waar de dode dieren begraven werden. Voor 2 olifanten is er een heilig plekje gevonden.

We crossen nog even de andere kant van de rivier op richting pagode en ook op zoek naar een rijstloze lunch, wat lastig was. Echt geen trek nu in binnenlandse tattie. Maar we zijn niet voor 1 gat te vangen uiteraard en de franse bakker met verse baguettes was snel weer in beeld. Nieuwe energie opgedaan en op naar de laatste plek, de Keizerlijke Stad, de Verboden Stad van Hué. Veel verwoest in de oorlog en er wordt volop gerenoveerd maar toch bijzonder om hier geweest te zijn. Enorm complex maar ondertussen hebben we onze buik wel een beetje vol van alle cultuur vandaag.

Eind van de middag alweer en een verfrissende duik in het zwembad kan niet uitblijven, daar knap je van op! Plannen voor het diner worden gemaakt en het wordt de Mexicaan in het uitgaanscentrum hier. Blij dat we niet tussen al die schreeuwerige barretjes overnachten. Veel Aussies hier en nog meer Franssen.

Morgen vliegen we naar Hanoi, nog ff checken hoe het zit met de taxi's en dan boven het blog weer bijwerken om de meute koest te houden.

Kreeg nog een (verlate) mail dat het niet lukt om de stemformulieren op tijd bij me te krijgen. Laat staan het tijdig terugsturen! Dit had ik weken geleden al bij de gemeente ingediend en had het al vernomen via de krant dat het chaos was met stemmen vanuit het buitenland, en termijnen niet gehaald zouden worden. Kan ik kwaad om worden, maar goed, ik hoop niet dat het landsbelang uiteindelijk van deze 2 belangrijke stemmen af zal hangen.

Koffer pakken en op naar Hanoi. We zijn benieuwd!

Dag 10: Hué 12 maart

Verhuizing naar onze volgende stek, taxichauffeur Vinh pikt ons op in zijn flitsende bolide zodat we meteen wat hoogtepunten onderweg kunnen bekijken.

Eerste stop is Marble Mountains, de grote en vooral lelijke beelden van marmer en kalksteen die ze winnen, zie je al km's van tevoren langs de weg staan. Boven op de berg een heel complex met verschillende boeddhistische en hindoeïstische pagodes en grotten, in de oorlog was hier een ziekenhuis voor de Vietcong. Allerlei gladde trappetjes op, kruip- en sluipdoor grotten in en door en soms even heerlijk op een bankje in de schaduw. We werden al snel gespot door een groepje studenten die op zoek waren naar een praatje als oefening engels. Tot nu toe hadden ze nog geen leuke gesprekspartners gevonden, maar ach wij zijn de beroerdste natuurlijk niet. Kort wat gebabbeld met 2 meiden en pas afscheid genomen nadat we tig keer op de foto stonden.

De rit ging verder over de Hai Van Pass, sinds uitzending TopGear zie je hier volop scooters deze Wolkenpas overscheuren. Op de top is er nog een oude USA bunker te vinden op de voormalige grens van Noord en ZuidVietnam, met een heerlijk verkoelend windje. Beneden zijn we weer zo en een koffiestop komt in beeld. Prachtig uitzicht op een oesterkwekerij, sfeervol heiig weer voor een mysterieus uitzicht.

Een kloeke koele pilsener wil er ondertussen wel weer in. Dat is hier nergens een probleem; overal voldoende eten en drinken. Voor weinig!

We checken in bij het Romance hotel in Hué. Fijne kamer met mega bed! Snel gaan we naar een Frans bakkers opleidingswinkeltje voor een lekkere baguette. Het is alweer 6 uur na ons ontbijt dus we lusten wel wat. Pfffff, even later liggen we op een hard bedje bij het zwembad. We kijken vanaf 11 hoog op het voetbalstadion; met veel bombarie wordt de wedstrijd geopend 'rode vlaggen, hamers en sikkels'. Én onze Duitse vrinden van "Modern Talking" schallen tot onze verbazing met enige nummers door het stadion. Lachen!

Op de iPad stippelen we de route uit naar ons avonddiner. We hebben keuze, Ingrid heeft haar huiswerk weer goed gedaan. We kunnen kiezen uit goede adresjes vlak in de buurt. Het wordt een tentje, onder TL balken, mix van veel autochtonen met wat allochtonen (of mag deze terminologie niet meer gebezigd worden)? Menu van 6 gerechtjes is aanbevolen en ze komen je uitleggen hoe je die moet eten. Wel zo fijn!

Onze Vietnamese tafelgenoten helpen ons ook en willen weer met ons op de foto. De mensen zijn erg vriendelijk hier. Vanmiddag wilden er ook 2 jochies met ons op de foto. Nu zijn we ook een leuk koppel natuurlijk, maar toch apart 3 van deze VIP momenten.

Zo, inmiddels lekker op de kamer. We huren morgen een scooter en gaan 4 dingen bezoeken: 2 keizerlijke graven, een tijger arena (waar vroeger de tijgers tegen olifanten vochten, ze verwijderden wel de tanden en klauwen van de tijgers, want olifanten waren heilig en mochten niet verliezen) en een tempelcomplex hier in de stad zelf.

Nog even de route in google maps plempen en dan gaan we horizontaal. Morgen vroeg op voor een spannend scooteravontuur en een drukke dag. Overmorgen hebben we weer een binnenlandse vlucht naar Hanoi, dus ff druk de toerist uithangen in deze Unesco Werelderfgoed stad!

Dag 9: Hoi An 11 maart

Fietsen bevalt ons prima, we doen nog een rondje de andere kant op voor wat dorpjes in het binnenland. Echte armoede is hier niet te zien, geen bedelaars en geen bouwvallige hutjes als huis. Nee, hier staan allemaal stenen huizen en de bouwbedrijven hebben volop te doen. Mannen en vrouwen werken allebei in de bouw, het vissen is iets voor mannen alleen en de vrouwen doen gewoon alles wat nog moet gebeuren.

Ook nog even het strand bezocht voor de laatste keer. Veel scandinaviers, Australiërs en Engelsen. Duitsers ook, maar ik onthoud me van ieder soort commentaar! Er was geen vuurtoren op ons strand. De Engelse dame naast ons heeft er zelf maar 1tje opgezet. Mijn God. Niet alleen de schepen liepen daarna uit het lood!.

Nog even uitwaaien op ons terras, de was hangt te drogen, de dag van vandaag door te nemen. We hebben het rustig aan gedaan, het is ook veel te heet daarvoor na de middag.

We pakken nog een drankje......we hebben de rit van morgen al geregeld, met een auto naar Hué, is 3,5 uur reistijd, maar we stoppen onderweg bij een aantal bezienswaardigheden, dus daar zijn we toch een groot deel van de dag mee bezig.

Na het douchen gaan we naar een Australiër die juicy-lucy-burgers door zijn personeel laat maken. Hamburgers met kaas erin. Inderdaad juicy! Zo af en toe wat anders dan Vietnamees als ontbijt, lunch en diner, wordt door ons ook gewaardeerd. De calorieën voel je naar binnen glijden tov een noodlesoeppie, maar sois, wij kunnen het hebben!

Vanavond onze laatste avond in het dorp gevierd met de locals en uiteraard ook een boel toeristen. Het is volle maan en een feestdag, wordt gevierd met allemaal kaarsjes op de rivier enzo, sfeervol. Zo'n beetje elke winkel had een offertafel met wierook, eten en drinken staan om de boze geesten vooral buiten te houden. Vol overgave nog een gebed erbij, denk dat het wel goed komt met die geesten, geen idee of de weerwolven nu ook wegblijven. Wij wél in ieder geval, we gaan de koffers inpakken.

Dag 8: Hoi An 10 maart

En wat doen we vandaag? Weer op het fietsje, in 30 gr, de buurt verkennen. Aantal km verderop ligt een dorpje wat als "vegetable village" bekend staat. Tra Que voor intimi, pittoreske wandelgebieden en landerijen. Velden met kruiden en groente, een groene oase in allerlei tinten groen, aldus de plaatselijke vvv. Big business hier die kwekerijen, de vietnamezen doen in álle gerechten heerlijke kruiden zoals verschillende soorten basilicum, koriander, bosuitjes en nog een hoop wat we thuis helemaal niet kennen, heerlijk smaakvol.

Je kunt ook meehelpen op het land! Dat we dus mooi niet doen, haha.

Door de landerijen op kronkelweggetjes is het leuk fietsen, het zweet gutst van mijn voorhoofd zo op de grond. Geen wonder, die vruchtbare bodem.

We fietsen door naar onze vaste stek aan het strand en vlijen onze vermoeide en verhitte lichamen neder op een strandbedje.

Na een aantal uur hebben we het weer gehad. Bij een plaatselijk resto-tje delen we een biertje en een "spicy beef, beansprout salad". Geen sprout gezien tussen de beans, maar was wederom heerlijk, de dressing nemen we zeker over in onze keuken. We ondernemen niet veel meer.....oh ja, das waar ook. Savonds komen 2 dames op onze kamer voor een full body massage, aanrader van ons hotel.

Heerlijk relaxed, was niet zo hard als in Thailand, maar een stuk ontspannender. Onvoorspelbaar hoeveel kracht ze in hun handen hebben, de knopen in spieren worden grondig onder handen genomen. Moet je zeker doen als je in deze contreien bent! Daarna snel hapje gegeten en heeeeeerlijk ontspannen snel in slaap gevallen, truste!

Dag 7: Hoi An 9 maart

Wat hebben we het toch heerlijk hier, fantastische plek om wat langer te blijven. We zitten 15 min fietsen van het drukke centrum vandaan en zo'n 10 minuten fietsen van een rustig strand. Tel daarbij op een fijne tuin, fantastisch ontbijt, 2 dames die het hier wel even regelen en Wong, de klusjesman/jochie, die elke dag met een grote glimlach een praatje aanknoopt, de beste fietsen voor ons uitzoekt en zijn best blijft doen op onze namen.

Vandaag stond in het teken van een privé kookworkshop bij Green Mango restaurant, dat was even fijn geregeld. Rondje markt is het beginpunt en dan ook nog eens bij het visgedeelte, kan je maar beter gehad hebben zo net na je ontbijt. Sandalen aan was misschien toch niet zo'n goed idee, de vissappen en bloedsporen waren massaal aanwezig om in te dabben. Tot aan onze enkels stonden we te marineren in 30 graden celsius. (Misschien tikkeltje overdreven!)

Maar moet gezegd, alles vers. Rondje vleesafdeling er achteraan, koffie- en thee waar de vietnamezen zo trots op zijn en allerlei exotische fruitkramen voorzien van wat informatie. Onze werkplek stond al helemaal klaar voor een rustige start. Het menu wat we hebben uitgezocht gaan we zéker thuis nog eens maken, vrijwilligers gezocht...

Chef Nguyen had al snel in de smiezen dat er geen beginnelingen voor hem stonden, we hadden oog voor detail haha.

Brandertje hier aan voor aubergine, brandertje daar aan voor gember en sjalotten te roken. Was er iets niet meer nodig of was iets vies dan kwam het personeel snel om het weg te halen, de eigenaar heeft het best prima voor mekaar. Dat hebben we thuis niet! Het was een precies manneke en erg netjes werken! Als inspiratie had hij een kop koffie.

Oh wist niet dat dat ook kon zo, dacht altijd dat het met wijn enzo moest. Leermomentje!

Deed het goed die knakkert, veel tips en trucs. Natuurlijk een voor ons vrij onbekende keuken, behalve dan die goudgele gefrituurde vetstaven uit zo'n karretje.

Daarna werd alles als lunch geserveerd en kunnen we in het vervolg onze steraspiraties en -allures thuis verder invulling gaan geven. Want ik moet zeggen, zonder over en -onderdrijven,dat het absoluut van topklasse niveau was.

S'middags nog ff aan het zwembad, en s'avonds wat gegeten hier 200 m verderop. We hebben de tip gekregen minder foto's over eten te publiceren en meer over randverschijnselen als daar zijn omgevingsplaatjes enzo...... Ok dan!! Doen we, wij zijn de moeilijkste niet.

Tot morgen, greetinx, boeren, burgers en buitenlui!