Dag 6: Hoi An 8 maart

Kort verslagje vandaag...... Voor de eerste keer uitgeslapen tot 08:30, lekker hoor.....

We gaan naar het strand. Eerst ontbijten met een lauw groente-aardappel-lenteui soep specialiteit voor Ingrid. Ikzelf ben wat gematigder zoals jullie weten, ik neem een stokbroodje met een eitje, over easy, wat fruit, koffie enzo. We knabbelen rustig wat en kijken naar de fraaie mini mandarijnenboompjes. Hadden wij vroeger ook thuis, maar niet zo'n mooie, en moesten we eten met een kg suiker...die zure tattie:-)

Fietsje weer op naar "hidden beach", tussen de grote hotels naar de kleine strandtentjes van de lokalen. Prima bedjes met matrassen die fijn zandvrij gemaakt worden, die meiden gun je gewoon wat omzet. Grappig om te zien dat zij dik aangekleed zijn incl handscoenen, terwijl wij liggen te puffen in de schaduw. Tot in de middag heerlijk relaxen, boekkie lezen. We verkleuren al aardig, ondanks dat we de hele tijd onder een parasol op heerlijke bedjes liggen. De dames hadden ook een lunchkaart en onze bestelling werd doorgebeld naar het thuisfront. De bezorgservice kwam even later met onze lunch, onze tafel aan het strand werd netjes ingedekt met fleurige bordjes, bestek en uiteraard ketchup en chilisaus.

In de middag weer naar huis, de reis naar Hue regelen zondag en de kookworkshop die we nog willen doen. We reserveren bij de voorkeur van de eigenares hier, maar later op de kamer, na intensief google speurwerk, besluiten we een andere te nemen, niet zo touristisch. Meer koken en minder randzaken. We mailen ze alvast en fietsen er straks langs als we gegeten hebben in de oude kern van Hoi An. Een mooi BBQ restaurant gaat het worden, benieuwd daarnaar!

Een mooie brisket, 10 uur gegaard en zacht gegaarde pork belly lag op onze bordjes. Hete saus erbij, ja dat hoort hier, maar zijn we beiden niet vies van!

Toch wel weer moe maar besluiten langs ons restaurant te lopen die ook de kookworkshop geeft. Leuke tent, leuk gesprek en we hebben geboekt voor morgenochtend 10 uur, privéles met ons 2-en en de eigenaar. Dat zal bijzonder worden hoop ik, dus horen jullie daar morgen alles over.

Het staat hier bekend om de kleermakelarijbussines, maatkleding voor weinig. Heb een olijk design op het oog én kleedt slank af werd mij verteld! Doen of niet? Wat vinden jullie?

Op de terugweg zijn we nog een afzakkertje gaan drinken op een terras met alleen maar Vietnamezen. Er werd druk gekletst en de kinders waren nog heerlijk aan het ravotten, leuk moment om tussen de bevolking te zijn.

We nemen nog een lokaal gestookt wodka'tje als nachtmutsje....we gaan zo lekker op 1 oor, toedels.

Dag 5: Hoi An 7 maart

Weer vroeg op vandaag en gestart met een mega ontbijt. Een supervers vietnamees broodje met kruiden, kip- en varkensvlees, daarbij verschijnt ook nog vers fruit en ieder 2 pannenkoeken met banaan en mango. Morgen de hoeveelheid maar iets laten bijstellen, zelfs voor deze smulpapen is dit een té grote uitdaging.

Op de planning om 8 uur een fietstocht met Amy, een vrijwilligster studente die Engels wil oefenen en nieuwsgierig is naar gebruiken in onze landen. Groep van 7 fietsers met Argentijnen, Russen, Amerikaan en jawel een Belg. We betalen een klein bedrag van 2 USD p.p. wat we die ochtend zelf gaan doneren bij de arme plaatselijke bevolking. Mooie gedachte dus wij zijn van de partij, filantropen als we zijn.

Vanaf het kantoortje dwars door de ochtenddrukte, maar we zijn geoefend zodat we ondertussen lijken op een Vietnamees, helaas zonder bijbehorende toetert. Ferryboot ligt al klaar, fietsen voorop en snel naar de overkant Kim Bong eiland.

We beginnen bij een bootwerf, waar de lokale bevolking bootjes bouwt (wat moet je anders op een bootwerf?). Van scratch af met minimale gereedschappen. Of wij ook boten hebben in Holland vroeg het alleraardigst meiske Amy. Een paar maar zei ik, maar wel van staal. Krupstahl! Maar deze boten met houten spijkers, lieren gemaakt van oude automotoren, geuren van dingen die in NL 30 jaar geleden al verboden waren, plastic troep overal, wegdruppende verfrestanten in de grond en water....heeft ook zeker wat!

Snel fietsen we verder door het dorpje, ook hier volop winkeltjes en eettentjes en stoppen bij een houtbewerker. Hier wordt geknutseld en gebeiteld, al eeuwen lang. Wij stellen ons in al deze noeste handarbeid, met uitdagend houtsnijwerk, tevreden met 12 stuks kokosnotenhouten chopsticks. Machinaal vervaardigd hoogst waarschijnlijk ergens in een fabriek.

Tis hartstikke leuk toch. Een fietstocht op een eiland langs allemaal originele handarbeid. Volgende stop bij een tandeloos vrouwtje die al 43 jaar lang, dag-in dag-uit rijstnoodles maakt. Uitgebreid meegedaan, allerlei varianten om te proeven kwamen voorbij incl huisgemaakte ijsthee.

Daarna naar een familie die de matjes maakt die wij thuis van de Xenos kennen. Hier zijn het matjes die op bed liggen ipv een matras en een kleinere variant als placemat.

Onderweg ging er een schooltje uit en sommige kinders kwamen naast je fietsen en met je kletsen. Zelfs een high five gekregen van een schattig meisje met een té leuke Hello Kitty pet, die maakte natuurlijk helemaal de blits

We nemen afscheid in het oude centrum en op naar Miss Ly voor hapje en drankje. We gaan voor 2 streekgerechten die je in elke verrijdbare kar op de hoek van de straat ziet. Bestek daar doen we allang niet meer aan, ondertussen zijn we geoefende met-stokje-eters en slurpen er op los want ook dat schijnt erbij te horen.

We stappen weer op ons stalen ros richting huis. Zo eind van de middag is het prima vertoeven aan het zwembad en we maken wat plannen voor de volgende dagen. Restaurantkeuze voor 's avonds komt via goede recensies op tripadvisor, we gaan richting strand naar An Gia's Cottage. Een knus en gezellige plek met heerlijke gerechten op de kaart, goede keuze maar weer. Groeten vanaf een heerlijke vakantieplek!

Dag 4: Hoi An 6 maart

Vanochtend weer op tijd op. Om 8 uur de hoteltaxi naar het vliegveld voor onze domestic flight naar Da Nang, ongeveer 800 KM noordelijker in een uurtje vliegen. Vanaf daar nog een 1/2 uur rijden naar plaats van bestemming Hoi An. Staat bekend om historische autovrije binnenstad, de vele kleermakers, verlichting met sfeervolle lampionnen en heerlijke gerechten. Maar ook van een toeristisch centrum, waar wij niet middenin willen zitten. Ons huis omgeven door een prachtige tuin staat tussen de rijstvelden met uitzicht op een rivier, wat een rust! Dit allemaal op een stief kwartierke fietsen van het centrum en een kilometer de andere kant op is het strand. We gaan aan onze conditie werken de komende dagen, vanmiddag de eerste toertocht ingezet.. Een schattig klein fietsje voor formaat Thai voorzien van een roze mandje en remmen die nodig bijgesteld moeten worden. Aantal scooters en auto's zijn drastisch gedaald, het getoeter in het verkeer is er niet minder op geworden.

De temperatuur is hier heerlijk, niet meer dat benauwde van HCMC, een frisse plattelandsbries met zilte zeelucht......

Op de fiets het dorp in. 20 minuutjes......een eeuwenoud stadje. Veel toeristen, maar ook veel Vietnamezen, dat dan weer wel! Een heerlijke bescheiden lunch bij een uitstekend tentje, biertje erbij! En dan over de food/vis/vlees markt slenteren, waar we zeker nog een happie gaan eten binnenkort. Was een soort feestdag; we werden vergast op een optreden van een koor of zo, op typisch Vietnamese wijze. Keihard en in onze oren keivals, de locals waren dolenthousiast met rode commu-vlaggetjes aan het wapperen. Wel leuk!!

We liggen nu heerlijk in ons nest...je hoort wat honden blaffen en het typische geluid van wat gekko's..... Slapen maar!

Dag 3: HCMC 5 maart

Good morning Vietnam, een vroege start van de dag iets na 6-en. Pffffff, vakantie is zwaar werk. Vanochtend op de boot, een speedboot met 12 toeristen, 3 bemanning, en een 200pk motor. Dat ging lekker vlot. Mooi tochtje over de Saigon River, tropische begroeiing op de rivier en aan de oevers. Ik zag mezelf al op zo'n DeerHunter boot in de hitte varen op zoek naar Victor Charlie (VC=VietCong). Na 1,5 uur blij dat we er af konden....niet door de tocht, maar doordat een fijne Amerikaanse met haar dochter aan één stuk door op luide, infantiele toon ignorante futiliteiten met elkaar én gehele boot deelden! GGRRRRRR, de toon was gezet. Een rondleiding met info over de guerrilla's en door de 250 km lange Cu Chi tunnels volgde... Nou ja, we hebben niet de hele tunnel doorlopen, maar denk toch wel zo'n 25 m. En dan op niveau 1, dat is 3 meter onder de grond. Niveau 2 en 3, wel 8 tot 12 m diep, en te smal voor alles wat maar boven de 1.50m en 45 kg is, slaan we over op advies van de gids. Past ook niet voor het overgrote deel van de groep, want die leken behoorlijk veel op happy budhha's. En dan dus ook nog eens gebukt moeten lopen. Bizar. Ziekenhuis, keuken, vallen voor de GI's, het was er allemaal. Je kon een paar tunnels in, wat we ook deden, wel spannend. Het was donker, benauwd en warm. Eenmaal erin was geen weg terug. Niet voor claustrofoben en zwakke harten zei de gids. en dat klopte! Gebukt liep je bijna klem door de tunnel totdat je, niet nader te noemen Amerikaanse voorgangster met grote waffel tegen kwam die bij iedere bocht en uitgang "Waugh, Amazing, Cool" riep en dochterlief moest fotograferen. Hierdoor moesten de overige mensen weer extra lang gebukt wachten, maar dat was blijkbaar niet belangrijk. Niet alleen Vietnamezen hebben een hekel aan Ami's. Maar tegenwoordig valt dat echter wel mee, zei de gids. Ze worden nu gezien als economische delicten! Lunch daarna was inbegrepen, oorlog maakt hongerig. In de middag waren we terug en zijn we lekker aan de pool gaan relaxen. Zakkie chips gaan halen aan de overkant bij de plaatselijke buurtsuper.

We maken ons op voor laatste avondmaal in deze stad, we kiezen weer voor Bep Me In, de Mamma's Kitchen van deze stad "nomnomnom". Morgenvroeg gaan we naar het vliegveld voor een binnenlandse vlucht naar Da Nang, vanaf daar meteen door naar Hoi An. Dus vanaf daar zullen we weer verder tokkelen........

Dag 2: HCMC 4 maart

Gisteravond vroeg ons mandje in en heerlijk gesnurkt door het tijdverschil van +6 uur. Al vroeg uitgerust wakker in het land van de rijzende draak en op naar een ontbijt. Er stond een Aziatisch vis- vlees- en vega rijsttafel klaar, sambal bij, incl sushi en soep, ging het niet worden nie. Fijn ook een westers ontbijt met alles erop en d'r bij in het assorti, Chef Ei heeft ook goed zijn best gedaan.

Stadswandeling stond vandaag op de planning, qua bezienswaardigheden niet al te groot en prima te voet te doen. Een scooter huren doen we maar niet, aan gewaagd oversteken ontkomen we niet. Met elkaar afstemmen wanneer we gaan lopen en vooral welke vrachtwagens we tussendoor moeten ontwijken.

We manoeuvreren verder over de stoep waar het Vietnamese leven qua slapen en eten gewoon doorgaat. En oh ja, hebben we het al over de hoeveelheid scooters gehad....nou die staan ook allemaal op de stoep.

Stappen rustig door, volle zon op onze bol en nog steeds vriendelijk maar beleefd knikken dat we toch echt die rode papieren rat aan een touwtje niet willen kopen. Schrok me rot van dat ding, ze had mazzel dat ik in mn reflex er geen maat 44 op had gezet.

Eerst op weg naar het Opera House, het Koreaanse kinderkoor als programma ging het maar niet worden vandaag. Rustig paar blokkies om en daar was ineens de Pasteur Brouwerij, niet vervelend even afkoelen onder het genot van een biertje. We hebben er meteen routekaarten en tips bij gepakt, tis geen weer om extra om te lopen.

Standbeeld van Ome Ho kon niet ontbreken, de stad is er zelfs naar vernoemd.

Op weg naar het koloniale postkantoor, de Fransen hebben toch iets goeds achtergelaten. Je waant je in een koloniaal verleden, iets wat ons als Nederlanders deugt doet en doet verlangen naar betere tijden...

Kathedraal aan de overkant is dicht, da's makkelijk dus! Dan maar snel naar het museum over de Vietnamoorlog.....dat is ook dicht! Da's makkelijk.....snel een terrasje in de schaduw en we delen een broodje als lunch. Het brood is erg goed hier. Je hebt hier zelfs stokbroodopleidingen, weer een nalatenschap van de Fransen.

Inmiddels is het War Remnants Museum weer open, wel heavy shit, veel foto's van wantoestanden en agent orange gevolgen...... Martelkamers enzo........brrrrrrrr......

Stiekempjes loop je toch wel wat af, lekker naar huis, het zwembad lonkt. Heerlijk 2 uurtjes met de ereader.

Daarna lekker douchen en ondertussen samen via TuneIn op de iPhone WK schaatsen geluisterd.....mét jawel een ijskouwe jonge klare. Die lag fijn hier in de vriezer; kon niet laten die thuis nog in de koffer te proppen. Geen spijt van!

Toen naar Bep Me In om de hoek, goed aangeschreven door Tripadvisor. Klopte helemaal! Superrrr.

Nu lekker op bed. Moeten morgen om 6 uur op. Worden om 7 opgehaald. Ontbijt op een boot en 1 1/2 uur varen naar de tunnelcomplexen, waar we een rondleiding krijgen. Kussie trusten!

Dag 1: Vertrek en aankomst Ho Chi Minh City

Wij hadden weer de luxe om met Bart's Automatic Racing Taxi (BART) naar het station te worden gebracht. Die jongen staat voor ons wéér vroeg op, wat een luxe. Bij terugkomst trakteren we jou en Cindy graag op een Vietnamese maaltijd als goedmaker! Een die we zelf maken dan hee, niet nog een restant in een doggybag.

Treintje naar Schiphol, even de Vietnamese valuta ophalen en wat dollars voor ontvangst van ons visum. Ook dit land is er weer ingetrapt om ons toegang te verschaffen, we gaan dan ook onze uiterste best doen om ze ook hier wat Brabantse en Limburgse joie de vivre bij te brengen.

Vluchten met Cathay Pacific zijn gegarandeerd een succes, een belletje naar de klantenservice over knieblessure van Ingrid levert vast eenvoudig een gratis upgrade business class op. Uhm helaas hebben ze dat nog niet goed in het snotje en is de 9+ klantbeleving nog ver te zoeken... het bleef bij stoeladvies om voor rij C te gaan.

Dan maar een plek kiezen in de buurt van de pantry, lekker wat kunnen staan onder genot van een drankje incl snack, ook niet verkeerd.

Na een relaxte maar lange vlucht incl korte overstap in Hong Kong komt dan eindelijk Ho Chi Minh City in beeld, voormalig Saigon. We moesten ver uit het raampje hangen van de vlieger om een mooie foto te maken, maar het is gelukt!

Snel naar Immigration om onze visa te laten stempelen, "Mistell Gluttells" klonk een charmante hoge vrouwenstem via de speaker, nou dat zal dan wel voor ons zijn..we doen het ervoor.

Chauffeur van het Grand Silverland hotel komt ons fijn ophalen en brengt ons met zijn sportieve rijstijl met wat wringen en volop toeteren snel naar de juiste plek. Ingrid doet hier al volop inspiratie voor de A2 op.. Het verkeer is een chaos, vooral de scooters die aan alle kanten voorbij vliegen. Ppfff pittige temperatuur hier, rustig aan opstarten en na een welkomstdrankje is het tijd voor een korte siësta, truste! Later meer.

Twee uurtjes geslapen, kwam precies goed uit om bij de high tea halverwege de middag aan te schuiven. Het zwembad op het dak ziet er verfrissend uit maar dat gaan we morgen maar ontdekken. Heerlijk beentjes gaan strekken met als doel een terrassie pakken. We hebben een tactische plek in de stad gekozen, om de hoek is de Ben Thanh Street Food Market met gezellige jengelmuziek, tuintafels buiten en volop keuze voor hapje en drankje. Toen op naar restauranttip voor vanavond om alvast te reserveren want "vol=vol". Secret Garden Rooftop Restaurant is goed verstopt in een steeg en ergens halverwege een trap op naar jawel het dakterras. Whats in a name?Je moet het maar weten deze plek, die erg aangeprezen wordt. We steken al soepeltjes over in het verkeer, een zebrapad is hier geen garantie. Gewoon doorlopen en niet twijfelen of toch maar terug naar de kant, de scooters zigzaggen om je heen.

Na opfrissen op de kamer, gaan we naar onze romantische dinerdate.... In een spannende afritsbroek, schandalen en afkledend T-shirt! Boejuh!

Niets te veel gezegd en heerlijk gegeten! Na nog wat rondgewandeld te hebben, besluiten we om fijn naar ons hotel te gaan......heerlijk slapen! Morgen weer van alles te doen....we"ll keep you posted!

Welkom op ons Vietnam reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf a.s. vrijdag zul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden.

Je kunt je aanmelden voor het automatisch ontvangen van onze reisverslagen, rechtsonderaan bij Blijf op de Hoogte!

Leuk dat je met ons meereist!

Paul & Ingrid