Good morning Vietnam, een vroege start van de dag iets na 6-en. Pffffff, vakantie is zwaar werk. Vanochtend op de boot, een speedboot met 12 toeristen, 3 bemanning, en een 200pk motor. Dat ging lekker vlot. Mooi tochtje over de Saigon River, tropische begroeiing op de rivier en aan de oevers. Ik zag mezelf al op zo'n DeerHunter boot in de hitte varen op zoek naar Victor Charlie (VC=VietCong). Na 1,5 uur blij dat we er af konden....niet door de tocht, maar doordat een fijne Amerikaanse met haar dochter aan één stuk door op luide, infantiele toon ignorante futiliteiten met elkaar én gehele boot deelden! GGRRRRRR, de toon was gezet. Een rondleiding met info over de guerrilla's en door de 250 km lange Cu Chi tunnels volgde... Nou ja, we hebben niet de hele tunnel doorlopen, maar denk toch wel zo'n 25 m. En dan op niveau 1, dat is 3 meter onder de grond. Niveau 2 en 3, wel 8 tot 12 m diep, en te smal voor alles wat maar boven de 1.50m en 45 kg is, slaan we over op advies van de gids. Past ook niet voor het overgrote deel van de groep, want die leken behoorlijk veel op happy budhha's. En dan dus ook nog eens gebukt moeten lopen. Bizar. Ziekenhuis, keuken, vallen voor de GI's, het was er allemaal. Je kon een paar tunnels in, wat we ook deden, wel spannend. Het was donker, benauwd en warm. Eenmaal erin was geen weg terug. Niet voor claustrofoben en zwakke harten zei de gids. en dat klopte! Gebukt liep je bijna klem door de tunnel totdat je, niet nader te noemen Amerikaanse voorgangster met grote waffel tegen kwam die bij iedere bocht en uitgang "Waugh, Amazing, Cool" riep en dochterlief moest fotograferen. Hierdoor moesten de overige mensen weer extra lang gebukt wachten, maar dat was blijkbaar niet belangrijk. Niet alleen Vietnamezen hebben een hekel aan Ami's. Maar tegenwoordig valt dat echter wel mee, zei de gids. Ze worden nu gezien als economische delicten! Lunch daarna was inbegrepen, oorlog maakt hongerig. In de middag waren we terug en zijn we lekker aan de pool gaan relaxen. Zakkie chips gaan halen aan de overkant bij de plaatselijke buurtsuper.

We maken ons op voor laatste avondmaal in deze stad, we kiezen weer voor Bep Me In, de Mamma's Kitchen van deze stad "nomnomnom". Morgenvroeg gaan we naar het vliegveld voor een binnenlandse vlucht naar Da Nang, vanaf daar meteen door naar Hoi An. Dus vanaf daar zullen we weer verder tokkelen........